Ferhat Göçer’in kızı Yağmur Göçer: Kediye köpeğe ‘kızım’, bana ‘takoz’ derdi

Ferhat Göçer’in kızı Yağmur Göçer baba sevgisinden mahrum büyüdüğünü iddia ederek, “Babam kediye köpeğe ‘kızım’ bana ‘takoz’ derdi’ ifadelerini kullandı.

Şarkıcı Ferhat Göçer, kızı Yağmur Göçer sebebiyle bir çok kez magazin gündeminde yer almıştı. Astım hastası olan Yağmur Göçer babasının kendisine bakmadığını onun yerine sevgilisi Ömür Gedik ve onun kızıyla tatile gittiğini iddia etmişti. Geçtiğimiz günlerde de babasına bir mektup yazan Yağmur Göçer Kanal D’de yayınlanan bir magazin programında çok konuşulacak iddialarda bulundu. Yağmur Göçer: “Annem bana küçükken hediye alıp ‘baban aldı’ derdi. Ben astım hastasıyım. Kolum 8 ay felç kaldı babamın evine gittim babam beni bırakıp hemşireyle konsere gitti. Ortaokul mezuniyetime babamla gidebilmek için hastane çıkışında babama gittim. Sabah benimle mezuniyete geleceğini düşlediğim babam beni evden yine yolladı. Annemin bizim oturduğumuz siteye girmesi yasaktı. Yan komşumun kızı beni aldı. İki üç saat içerisinde iğnelerle hazırlanıp ortaokul mezuniyetine gittim” ifadelerini kullandı.

YAĞMUR GÖÇER: “BABAM KEDİYE KÖPEĞE ‘KIZIM’ BANA ‘TAKOZ’ DERDİ”

Yağmur Göçer, sözlerine şu şekilde devam etti: “Geçimimin büyük bir kısmını annem karşılıyor. Ben üniversiteyi çizim sınavıyla kazandım. Ama burslu ama burssuz. Babalık maddiyatla yapılmaz. Babam evdeki kediye köpeğe ‘kızım’ derdi, bana ‘takoz’ derdi. Ben babamdan sevgi kelimeleri duymadım. Bir kız çocuğu babasından ne ister diye yazdım. Yazdıklarımda baba sevgisi bulamadım. Saçını okşayan bir baba bulamadım. Ben ne yapmış olabilirim de babam 8,5-9 aydır yok sayılmanın karşılığı olabilir. Tek aşkımdı ilk aşkımdı. Ben başka birine güvenmekte çok zorlanıyorum. Sevilmeyi bilmiyorum ki eş seçimi yapabileyim. Nasıl bir sevgi alabilirim ki? Her elini uzatana kılıcımı çekiyorum ki yaralanmamak için. Hayatımın merkezi babamdı. Hayatımın merkezi boşaldı. Annem bana dedi ki biz ayrıldık, ben babanı her şey için affettim ama senin gözyaşların için affetmeyeceğim. Ben de babamı bu gözyaşları için affetmeyeceğim zaten. Bu sizin gördüğünüz o evde yaşarken haftanın üç-dört günü böyleydim. Ağlamamak için yukarı bakıp odama gidip ağlıyordum ben. Beklediğim bir cümleyi duyamamak yeterince can acıtıcıydı. Kardeşimi her şeyden çok seviyorum. Benim yaşadıklarımı yaşamasın diye dua ettim. Kardeşim Londra’ya taşındı oraya gidip geliyor. O daha çocuk benim yaşadıklarımı yaşamasın. Ne olursa olsun kardeşim. Benim ne eksiğim vardı ben de çocuktum ben de bebektim. Ben de Can yaşındaydım. Bi çocuk ne yapmış olabilir? Şu an Can’la kurduğu iletişimi benle kurmayacak ne yapmış olabilirim? O erkek ben kız, ulaşabildiğim tek cevap bu. Keşke defalarca arasaydı da açmasaydım”

(Sözcü)