Atatürk’ün yemek isteyip de yiyemediği son yemek!

Ulu önder Mustafa Kemal Atatürk’ün hastalığı çok ilerlemiştir, doktorlar enginar yemesinin iyi olacağını söylerler. Fakat sonbahar enginarın mevsimi değildir. Hatay’da taze enginar bulunabileceğini öğrenirler, hemen sipariş verirler. Ancak…

Dolmabahçe’de hasta yatağından uyanan Mustafa Kemal, “Neden bana enginar yedirmiyorsunuz hala?” diye sorar. Hatay’dan gelmek üzere olduğunu söylerler. 10 Kasım’da saat 9’u 5 geçe Ata gözlerini yumar. Enginar gelir… Ata enginarı yiyemeden hayata veda etmiştir. Bazı kaynaklar Atatürk’ün enginarı daha önce hiç yemediğini iddia ediyor. Bu pek inandırıcı değil. Enginar, Ege ve Akdeniz mutfağının yaygın bir yiyeceği olmanın dışında Avrupa’da da bilinen ve yenilen bir sebzedir.

Mustafa Kemal iki yaşındayken 1883 yılında basılmış Ayşe Fehriye Hanım’ın ‘Ev Kadını’ adlı popüler yemek kitabında enginarlı 11 tarif var. (Enginarlı yumurta, enginar bastısı, soğanlı enginar, zeytinyağlı enginar, etli enginar dolması, enginar piyazı, enginarlı börek içi, enginarlı pilav, baklalı enginar turşusu, enginar salamura ve enginar konservesi) Atatürk’ün enginarı bilmemesi mümkün görünmüyor. Bırakın enginarı, Avrupa’da kuşkonmaz yiyip tadını sevince tohumlarını getirtip Yalova’daki devlet çiftliğinde yetiştirmiştir. Haşlanmış kuşkonmaz sevdiği yemekler arasındadır.

ATATÜRK’ÜN EN SEVDİĞİ YEMEK NEYDİ?

“Ata’nın en sevdiği yemek nedir?” diye sorarsanız; yağlı fasulye yani kuru fasulyedir. Öğrencilik yıllarında alıştığı ve vazgeçemediği yemektir. Öyle ki aşçılar her zaman kaynayan bir tencere kuru fasulye bulundururlardı. Çünkü günün herhangi bir saatinde yağlı fasulye ve pilav isteyebilirdi. Gece geç saatte ve sabahları da iki yumurtalı peynirli omlet yerdi. Etli taze bamya sevdiği yemeklerdendi.

Karnıyarığı pilavla karıştırarak yerdi. Selanik usulü ıspanaklı börek annesinin damakta kalan hatırasıdır. Masasında her zaman bulunan meze favadır. Leblebiyi sevdiği herkesçe bilinir. Bazen mutfak çalışanlarını ziyarete gider, onlarla konuşur, cebinden çıkardığı leblebileri etrafını sarmış görevlilerin avuçlarına bırakırdı. Yalnız yemekten hoşlanmayan Mustafa Kemal sofrasının hep kalabalık olmasını istemiştir. Genellikle az yer ve sofradan tok kalkmazdı. Müzik olsun isterdi ve zaman zaman saz heyetlerine kendi de eşlik ederdi.

Kaynak:mynet